Η Δυναμική της Εσωτερίκευσης του Εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου

Οι λέξεις «28η Οκτωβρίου» είναι φορείς διαφορετικών συνειρμών για τον καθέναν από εμάς· η σημαία του σχολείου, το «ΟΧΙ», το θέμα των παρελάσεων και των γιορτών, καθώς και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες τελούνται, ο ερχομός μιας αργίας και η διασκέδαση με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Ανεξάρτητα από όλες αυτές τις σκέψεις, η αναζήτηση προσωπικού νοήματος στη συγκεκριμένη αργία, αλλά και σε όλες τις αργίες-γιορτές-επετείους γενικότερα είναι μια διαδικασία με βαθύ νόημα για κάθε άτομο ξεχωριστά.

Πρώτα έρχεται το ζήτημα ότι πολλοί από εμάς μπορεί να μην αισθάνονται να τους διακρίνει ούτε το ελάχιστο ίχνος ενδιαφέροντος για την ιστορία του έθνους ή για οποιαδήποτε άλλη ιστορία ανθρώπου ή δείγματος της ανθρωπότητας γενικότερα. Σ' αυτούς που όλο και συχνότερα στις μέρες μας φαίνεται να απαρτίζουν το ακροατήριο των μαθημάτων μας έχουμε να απαντήσουμε πως αναπόφευκτα υπάρχουν εικόνες, φράσεις και στιγμές που ερήμην μας έχουμε εσωτερικεύσει, άρρηκτα συνδεδεμένες με τα ιστορικά γεγονότα του «ΟΧΙ», των απεριόριστων θυσιών στα βουνά της Αλβανίας, και γενικότερα σε όλο τον ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια του πολέμου και των βασανιστικών στερήσεων στα χρόνια της Κατοχής. Υπάρχει, δηλαδή, ένα μέρος του συστήματος που μας αποτελεί, που θα παραμένει πάντα ρυθμισμένο να μας θυμίζει πως αυτές οι εποχές και οι ανθρώπινες προσπάθειες, που τις σημάδεψαν, θα παραμένουν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας· ακόμη κι αν το έχουμε περιφρονήσει κι έχει καταλήξει ως κάτι σαν οδηγός που έχει πέσει σε αχρηστία, και την επίδρασή του μπορούμε να νιώσουμε μόνο μέσα από τα όνειρα και τις σπασμωδικές μας κινήσεις.

Ένα είδος καλλιέργειας του ενστίκτου αναζήτησης της κατάλληλα εξατομικευμένης παιδείας είναι η ασφαλώς η απαραίτητη προϋπόθεση για την αφύπνιση της κατανόησης όλων αυτών των πατριωτικών μας αισθημάτων. Κάτι που θα βοηθήσει τον καθένα να κατανοήσει με το δικό του τρόπο πως η αγάπη και η ευγνωμοσύνη γι' αυτό που υπήρξε ήδη πριν από μας για μας βρίσκονται στη σωστή θέση μέσα μας ώστε να μας επιτρέψουν το είδος εναρμόνισης και δεσίματος με το άμεσο περιβάλλον που κρίνουμε υγιές να μας χαρακτηρίζει. Αυτού του είδους η επιμόρφωση, το ξεκίνημα της οποίας μόνο θεσμοί όπως αυτό που ονομάζουμε «οικογένεια» και «σχολείο» μπορούν να σηματοδοτήσουν.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση της 28ης Οκτωβρίου, το ίδιο το «ΟΧΙ» που οι περισσότεροι απ' ευθείας συνδέουμε με τη σημασία της μπορεί να μας προσδώσει προσωπικό όφελος, αν φιλοσοφηθεί επαρκώς. Η αντίσταση σε διάφορες δυνάμεις στη ζωή μας κρίνεται κρίσιμη, ειδικά αν φέρουμε στο νου μας το σημερινό πεδίο δημιουργίας σχέσεων και διαμόρφωσης επιλογών. Η συνταγή του να δεχόμαστε τα πάντα στο τοπίο ως δεδομένα δύσκολα μπορεί να μας φέρει την ευτυχία κατά το πέρασμά μας από αχαρτογράφητα εδάφη επαφών με άγνωστα πρόσωπα και καινούργιες εμπειρίες: η εισβολή της τεχνολογίας στην καθημερινότητά μπορεί να αποτελέσει ένα μόνο απλό παράδειγμα των νέων σημασιακών σχέσεων και της κοσμολογίας του 21ου αιώνα που ακόμη δε μας είναι απόλυτα οικείες.

Φτάνουμε και στο είδος αμφισημίας της εντυπωσιολαγνείας που χαρακτηρίζει τις μέρες μας στο εγχώριο τοπίο εορτασμού των αργιών: έχουν σαφή λόγο ύπαρξης ή / και αξίζουν οι εκπληκτικοί ελιγμοί των πολεμικών αεροπλάνων, οι με κάθε λεπτομέρεις σχεδιασμένες παραδοσιακές φορεσιές κι ο σχολικός ανταγωνισμός για τη σημαιοφορία εις μνήμην ένδοξων παρελθόντων περιστατικών; Ή απλώς αρπάζουν πολλοί από εμάς την ευκαιρία να ξεχάσουν τις στενοχώριες τους ή τουλάχιστο να πείσουν τους άλλους να παραπλανηθούν πως το έκαναν για μερικές ώρες τουλάχιστο; Υπάρχει ουσία στην ενδοσκόπηση ή ένα είδος επιδειξιομανίας; Ένα ζήτημα που ο καθένας από εμάς που θα απολαύσει / απόλαυσε τη φετινή αργία θα έχει / είχε χρόνο να το σκεφτεί.

Το νόημα της 28ης Οκτωβρίου είναι αυτό ακριβώς που ο καθένας θα ανακαλύψει μέσα του να ταιριάζει με τις αξίες και τον κεντρικό χαρακτήρα που φέρνει στο μυαλό η θύμηση και η ενσάρκωση αυτής της επετείου.

Χρόνια μας πολλά!

By Μαρία Γώγογλου